Algemene Informatie

Tekeningen

Scenario

Inkleuring

Uitgiftedatum

  • 11 mei 2016

Samenvatting

Wanneer Malfrat de Wrange de plaatselijke kasteelheer, Lord Landwin, onthooft en zich zijn kasteel toe-eigent, gaat hij deze blijde boodschap aan het plaatselijke dorp verkondigen en eist van de dorpeling gehoorzaamheid zoals zij dat ook aan Lord Landwin schonken. Bevangen van een ondraaglijke koude ziet hij hoe één jong meisje, Allis, het waagt om de spot met hem te drijven. Snel zendt hij zijn handlangers achter haar aan. Als kersvers landheer meent hij ook onmiddellijk recht te hebben op het eerste recht op elke maagd en laat de mooie Oonagh naar zijn kasteel voeren.

De ontsnapte Allis heeft zich intussen teruggetrokken in haar schuilplaats onder de oude meidoorn. Daar krijgt ze een droom of visioen van een in het rood geklede ridder die haar verkondigt dat ze op het punt staat een verre reis te maken. Daarbij is het zeer belangrijk om de woorden 'Non dormit qui custodit' te onthouden.

Malfrat, die naar 'zijn' kasteel is teruggekeerd, blijft het door koude bevangen gevoel behouden. Zijn magiër Branhucar helpt hem waar hij kan: met magische krachten achterhaald hij dat de jonge Allis de bron van Malfrats koude is, waarschuwt zijn heer om haar niet zomaar te onthoofden omdat haar de dood de situatie nog kan verergeren en met een liefdeselixir weet hij de ontvoerde Oonagh zo ver te krijgen dat ze een beetje warmte in Malfrats bed brengt. Malfrat zendt twee handlangers uit om Allis te ontvoeren.

Die avond zoekt de Rode Ridder al dolend een onderdak voor de stormige nacht. Deze vindt hij in de alleenstaande hut van Allis. Wanneer hij de volgende dag zijn doelloze reis wil verder zetten, wordt hij even opgehouden door bijgelovige dorpelingen en Malfrats wreedheden. Als hij eindelijk deftig afscheid kan nemen van Allis, herkent het meisje het moment uit haar visioen en prevelt de onbekende woorden die ze moest onthouden. Direct gebied de Rode Ridder haar om onmiddellijk haar spullen te pakken en met hem mee te gaan. 'Naar Camelot' is al wat de ridder haar kan zeggen.

De daaropvolgende ochtend bezoeken Malfrats handlangers Knut, Allis vriend. De jongen kan echter alleen maar vertellen dat hij Allis met een onbekende ridder zag vertrekken. Ze zetten de achtervolging in en nemen Knut tegen zijn zin met zich mee.

Op een avond vinden Johan en Allis een onderkomen in een vervallen hut wordt het tweetal wat spraakzamer. Allis bleek alleen in de hut in het bos te wonen, daar ze geen ouders meer heeft. Haar vader heeft ze nooit gekend en haar moeder stierf aan de pest. Een week lang huilde ze bij het dode lichaam van haar moeder. Plots stond haar moeder toen op, droogde haar tranen en bracht haar naar haar tante. Hoe dit mogelijk is terwijl haar moeder al een week gestorven was aan de zwarte dood, heeft ze zelf het raden naar. Johan verklaart dat hij niet eens weet waarom hij Allis naar Camelot voert. Merlijn waarschuwde hem dat hij op een dag iemand zou ontmoeten die hem de woorden 'Non dormit qui custodit' zeggen en moet die persoon onverwijld bij hem brengen.

In het holst van de nacht schrikt de Rode Ridder wakker uit een bahaalse droom. Het gekrijs van Knut, die door een handlanger van Malfrat wordt gevild, is van ver te horen en leidt de Rode Ridder doorheen het duister. Heel even komt het tot een treffen met de moordenaar, maar wanneer Johan beseft dat hij slechts van de vervallen hut werd weggelokt, snelt hij terug. Vol vragen zat hij de achtervolging in om de ontvoerde Allis te bevrijden.

 

Een nieuwe tekenaar, een volledige restyle van de reeks, een persmoment van een hele dag, een groots opgezette reclamecampagne die zelfs in prime time op meerdere tv-zenders te zien was... Nooit eerder was de inzet voor een Rode Ridderstrip zo groot. De gok van de uitgeverij is dan ook enorm: na een mindere periode die zich in de verkoopcijfers liet voelen en het wegvallen van de populaire Claus, die ondanks wat mindere scenario's steeds degelijk tekenwerk bleef afleveren, dient een positieve kentering te komen. Het evenwicht is uiteraard moeilijk te vinden. Enerzijds tracht men nieuwe lezers en gestopte oude fans te overtuigen dat album 250 een symbolische nieuwe start voor de reeks is. Anderzijds mag de gevestigde fanbasis niet weggejaagd worden. Gelukkig heeft de uitgever reeds ervaring kunnen opdoen met gelijkaardige projecten zoals Amoras en J.Rom.

Ervaring die ook scenarist Marc Legendre dankzij Amoras reeds heeft. Als lezer van De Rode Ridder sinds zijn jeugd heeft hij mogelijks bemerkingen van mede-fans ter harte genomen. Kritiek over vluchtige verhalen en snel afgehaspelde slotpagina's heeft hij zodanig omgedraaid dat er nu stemmen opgaan over 'een langzaam verloop en beperkte verhaalinhoud'. Wat de exacte inhoud precies zal betekenen, kan echter pas na meerdere albums duidelijk worden. Van voor de uitgifte werd immers al duidelijk gesteld dat dit het eerste deel is van wat een negendelig luik dient te worden. Zonder Legendres boeken (volledig) gelezen te hebben, lijkt de opmerking dat het stripverhaal hiervan een doorslag lijkt te zijn me wel terecht. Deze aanpak bekritiseren lijkt echter voorbarig. Lezers van de boeken waren immers uitgesproken positief en het verhaal lijkt zich zeer goed te vertalen naar een strip.

Voor wie de tekenstijl van Fabio Bono kan appreciëren en van het eerder niet-gejaagde verhaal kan genieten, ziet de nieuwe aanpak van de reeks er veelbelovend uit. Het blijft echter uitkijken voor een terugval, zoals we dat in de vorige periode met het duo Claus-Martin hebben gemerkt. Iets nieuws trekt immers steeds de aandacht; zeker met de hierboven omschreven marketingmoter.

Uiteindelijk weten we met dit allereerste album van het nieuwe duo Bono/Legendre nog niet veel. Integendeel zelfs: het laat iedereen in het ongewisse. De grootste nevelen van het onbekende hangen rond het jonge meisje Allis. Johan weet niet waarom hij een jong meisje ten alle prijzen naar Camelot dient te brengen, Malfrat de Wrange krijgt koude rillingen van haar maar weet zelf niet waarom en tovenaar Branhucar tast in het duister of haar dood de situatie zal oplossen of verergeren. Als lezer kan men slechts opgaan in deze onwetendheid en zich dezelfde vraag stellen als de protagonisten in dit opkomende veelluik: 'Allis?! Who the f*ck is Allis?'

Verhaalonderdelen

Personages

Locaties

Voorwerpen

Volkeren