Algemene informatie
Tekeningen
Scenario
Uitgiftejaar
1972
Tegen zonsondergang nadert Johan een oude Keltische ruïne. Alvorens zich ten ruste te begeven inspecteert hij de bouwval. Plots bemerkt hij in het aangrenzende woud een lichtschijnsel. Meteen loopt hij er heen, en merkt al snel dat het een bende rabauwen is die zich rond het kampvuur verzameld hebben. Hun aanvoerder Boggolt neemt het woord en vertelt zijn manschappen het verhaal van de Keltische ruïne. De spiegel der geheimen die zich in de burcht bevond gaf zijn eigenaar, de sterrenwichelaar Kuroda en zijn discipelen ongekende krachten. Niemand kon de burcht veroveren. Nu leven Kuroda en zijn gezellen niet meer. De spiegel echter zou zich nog in de ruïne bevinden. Boggolt is van plan om zich meester van de spiegel te maken.
Johan weet genoeg en tracht ongehinderd te verdwijnen. Het maanlicht steekt daar echter een stokje voor! Boggolt geeft bevel Johan te doden. Meteen zetten zijn manschappen de achtervolging in. Johan weert zich met felle zwaardhouwen, maar een boogschutter dreigt hem te treffen. Plots verschijnt een oude man, die bezwerend zijn armen opheft. De rovers schrikken zich rot. Terwijl enkelen al willen terugkeren, besluit een boogschutter het spookgehalte te testen. De oude man wordt getroffen, maar geeft geen kik, het signaal voor de rovers om zo snel mogelijk op te krassen. Nauwelijks zijn de rovers weg, of de oude man zakt in elkaar. Met zijn laatste woorden maakt hij zichzelf bekend als de laatste discipel van Kuroda. Hij bewaakte jarenlang de spiegel, hopende dat een man als Johan zou opdagen. Hij geeft Johan instructies om naar de spiegel te gaan en er Galaxa, de goede fee te bevrijden. De man sterft en krijgt een laatste rustplaats van Johan.
Na enige twijfel besluit Johan toch de burcht eens nader te onderzoeken. Hij daalt de trappen af, naar de ondergrondse gewelven, waar hij het graf van Kuroda vindt. Johan knielt om de inscripties beter te kunnen lezen. Plots zakt de bodem onder hem weg, Johan maakt een zware val en is een tijdje buiten bewustzijn. Als hij bijkomt, merkt hij dat er geen uitweg is. Hij volgt een lichtschijnsel en komt aan een deur omgeven door lichtgevende zwammen. Meteen maakt hij de deur vrij. Na de zware klus beginnen de dampen van de paddestoelen echter vat op hem te krijgen. Hij valt in slaap. Tegen middernacht ontwaakt hij weer, de deur is open. Voorzichtig gaat hij binnen, voor hem, “De toverspiegel”. Hij kijkt in de spiegel en bemerkt er zichzelf. Zijn spiegelbeeld spreekt tot hem, en daagt hem uit een kijkje te nemen aan de andere zijde van de spiegel. Een ogenblik later verschijnt een ander beeld op de spiegel, Galaxa, de fee van het licht. Meteen slaan de vonken over, Johan belooft Galaxa zijn zwaard en onvoorwaardelijke trouw.
Het is dan ook even verschieten wanneer een draak Galaxa hardhandig vastneemt en meevoert. Johan ontwaakt terug in de kamer, voor de deur. Het was een droom, maar als een bezetene werkt hij de deur verder vrij en gaat de kamer binnen. Na enige aarzeling stapt hij de spiegel binnen en bevindt zich in een lange gang. Hij bemerkt sporen van de draak en weet dat hij op de juiste weg is. Aan het einde van de gang doemt een grot op. Wanneer hij de paddenstoelen die er groeien nader wil bekijken hoort hij het beuken van hamers en houwelen. Meteen volgt hij het geluid en komt in een andere sectie van de grot terecht. De kamers worden er verlicht met lichtgevende kristallen. Kleine mannetjes werken er als bezetenen om de kristallen uit de wand te houwen. Elfen brengen de losgemaakte kristallen dan weer weg.
Bij het bemerken van Johan zetten de dwergen het op een lopen. Wanneer Johan de naam Galaxa uitspreekt komen de dwergen tot rust. Ze vertellen hem dat Galaxa door de draak Gorgontar gevangengehouden wordt. Om de vraatzucht van het monster te stillen moeten de dwergen de kristallen brengen. Een grote zandloper geeft het tijdstip aan, wanneer de oogst van de dag volledig moet zijn. Johan besluit er Gorgontar met zijn zwaard op te wachten. De draak nadert en valt Johan aan. Johan weert zich echter kranig en jaagt het monster op de vlucht. De dwergen geven Johan een bloem mee, die zal openen wanneer hij in de buurt van Galaxa komt. Meteen zet Johan koers richting draak en Galaxa. Na een lange zoektocht openen de blaadjes zich. In een spelonk vindt hij de vastgeketende Galaxa. Haar ogen kunnen Johan tijdig waarschuwen voor een aanval van de draak. Een kort maar hevig gevecht betekent meteen het einde voor Gorgontar. Galaxa werpt zich in Johan’s armen. Plots stijgen vanuit het lijk van de draak vreemde dampen op. Een figuur wordt zichtbaar. Het is Bahaal, die ondanks zijn dood in andere lichamen kan terugkeren. Eens te meer biedt hij Johan aan om aan zijn zijde te strijden. Johan weigert, en Galaxa laat haar macht zien, de hellevorst wordt letterlijk weggeveegd. Voor Johan en Galaxa breekt een gelukkige tijd aan, ook de dwergen zijn bijzonder opgetogen. Galaxa neemt hen mee naar hun woonplaats, een klein paradijs, onkwetsbaar door invloeden van buitenaf. Galaxa is echter ongerust, ze kan haar kleine rijk nooit verlaten en vreest dat Johan op een dag zal vertrekken. Johan is echter zodanig weg van zijn grote liefde, dat hij dat er allemaal voor over heeft. Er volgt een groot feest, waarin gegeten en gedanst wordt. Bij het zien van een standbeeld van Kuroda vertelt Galaxa Johan, dat hij de spiegel bouwde die twee werelden met elkaar verbond. Wanneer zijn burcht belegerd werd zorgden Galaxa en de dwergen voor de bevoorrading. Meteen beseft Johan dat de rovers ook op zoek waren naar de spiegel, zij kunnen elk ogenblik de spiegel vinden en het rijk betreden. Johan houdt de wacht aan de ingang. De kabouters komen hem aflossen en hebben een gong bij, die ze zullen luiden wanneer er gevaar dreigt. Johan haast zich naar zijn geliefde, die in zak en as zit. Ze heeft een slecht voorgevoel.Plots luidt de gong. De dwergen weten de aanvallers even op afstand te houden. Johan komt ter plaatse en de strijd neemt in hevigheid toe. De aanvallers worden door een pijlenregen uitgeschakeld. Echter, de rovershoofdman wordt niet getroffen en dreigt Johan met een mokerslag te doden. Galaxa springt door de spiegel en tovert de knots om in een bloementuil. Johan krijgt weer een kans en schakelt de rovershoofdman na een fel gevecht uit. Uit dit lijkt duikt Bahaal weer op, Johan heeft een duurbetaalde overwinning behaald, hij is zijn geliefde Galaxa kwijt. Meteen belooft hij ook niet meer te rusten alvorens Johan uitgeschakeld is. Johan neemt de uitdaging aan en zweert overal en altijd Bahaal te zullen bestrijden. Hierop verdwijnt Bahaal. Er volgt nog een laatste hartstochtelijke kus, waarna Galaxa verdwijnt. Ze belooft Johan echter onder verschillende gedaanten steeds contact met hem te houden. De spiegel barst, Johan komt terug tot de harde realiteit, hij moet zijn tocht verder zetten, met een levensgevaarlijke vijand op de loer, en een verloren liefde!
Ongetwijfeld een van de mooiste en meest memorabele rode ridderalbums. Wie was er in zijn jeugdjaren niet verliefd op Galaxa. Het is tevens een pakkend verhaal van een liefde die niet mocht zijn. Moed en zelfopoffering. Karel bracht een origineel liefdesverhaal dat de toekomst van de gehele rode ridderreeks zou veranderen. Goed en kwaad zouden voortaan pertinent aanwezig zijn. Magie en demonen zouden meer en meer de hoofdrol gaan spelen.
Een sleutelalbum van uitzonderlijke kwaliteit. Prachtige tekeningen, een waanzinnig mooie Galaxa en een onervaren Johan, wat de liefde betreft. Overigens, dit album mocht niet goed aflopen, want dan zou Johan voorgoed zijn zwaard aan de spelonk gehangen hebben.