Omwille van hun handelsbelangen stichtten de Feniciërs handelsposten en koloniën, eerst in de oostelijke helft en later ook in de westelijke helft van de Middellandse Zee. De beroemdste kolonie was Carthago, wat 'Nieuwe Stad' betekent. Carthago werd gesticht door een aantal politieke vluchtelingen uit Tyrus. De kolonie kwam omstreeks 814 voor Christus tot stand op de noordkust van Afrika, op zestien kilometer afstand van het tegenwoordige Tunis. Geleidelijk groeide Carthago uit tot de machtigste handelsmogendheid van het westelijk bekken van de Middellandse Zee. Dit ging niet zonder strijd, maar de Puniërs, zoals de inwoners van Carthago werden genoemd, behielden steeds de overhand. Pas het machtige Romeinse Rijk zou Carthago vernietigen.
