Algemene informatie
Tekeningen
Scenario
Uitgiftedatum
11/1984
Samenvatting
De Rode Ridder is passagier op een schip dat aanlegt bij een eilandje niet ver van de Afrikaanse kust, ter hoogte van de evenaar. Hij fungeert als lijfwacht van Jocelyn, echtgenote van Gedeon, een vermaard ontdekkingsreiziger. Die is op dat eiland gestrand en Jocelyn wil graag haar man terugvinden met de hulp van de Rode Ridder.
Ze doen een beroep op de bemanning van het schip om hen tegen een zeer rijkelijke beloning te helpen. De bemanningsleden stemmen toe maar spreken onder elkaar af om, als de gelegenheid zich voordoet, Johan en hun kapitein te doen verdwijnen en om de mooie Jocelyn als slavin te verkopen.
De groep begeeft zich naar het eiland waar volgens Gedeons laatste brief aan Jocelyn de tijd is blijven stilstaan, waar het krioelt van talrijke gevaarlijke diersoorten en waar ook een stam bloeddorstige kannibalen woont.
Jocelyn gidst de groep door het eiland tot één van de zeemannen merkt dat er niets op haar kaart staat. Jocelyns verklaring is dat zij Gedeons gedachten kan lezen en weet wanneer hij hulp nodig heeft. Ondanks deze verklaring menen de zeemannen met een heks te maken te hebben en Johan moet een eerste aanval afslaan. Alleen de belofte van nog veel meer kostbaarheden in het bezit van de kannibalen doet de gemoederen bedaren.
Daarop merkt een zeeman dat ze bespied worden door een menseneter. De man wil een boomstam over een diepe kloof oversteken maar wordt bedreigd door een sabeltandtijger. Johan weet het wilde dier uit te schakelen maar kan niet beletten dat de man toch in de diepte stort.
Het gezelschap zet zijn tocht voort en wordt dan bedreigd door een tyrannosaurus rex. De zeelui slaan in paniek op de vlucht, maar Johan probeert het monster met rookverwekkende pijlen te misleiden. Het is echter een ander voorhistorisch dier dat de T-rex definitief afleidt. Beide raken in een woest gevecht verwikkeld en naderen de kust. Onmerkbaar voor Johan en zijn gezellen wordt het gevecht beslecht doordat de Kraken, een voorhistorisch monster uit de diepzee, de rivalen in de diepte meesleurt.
Als Johan en zijn gezellen herenigd zijn, worden ze aangevallen door de kannibalen onder aanvoering van Karungi, de man die door de Rode Ridder werd geholpen. Als ze in het dorp van de menseneters aankomen, herkent Jocelyn onmiddellijk haar man, ondanks het feit dat deze sterk verouderd lijkt. Gedeon, die omwille van zijn witte haar als een god behandeld wordt, herkent haar omdat niet daar hij onder invloed is van een bedwelmende drank.
Hierop worden alle gevangenen achter een omheining opgesloten in afwachting van het erge lot dat hun te wachten staat. Hierbij wordt hen ook een drank aangeboden waardoor hun geest beneveld wordt en ze in een roes van onbezorgdheid raken. Jocelyn, de kapitein en Johan weigeren echter te drinken.
Kort daarop daagt Karungi op met Johans zwaard en bevrijdt het drietal. Jocelyn wil echter nog een poging doen om Gedeon mee te krijgen. Als ze zijn hut binnendringen, valt Gedeon zijn vrouw aan, maar de Rode Ridder schakelt hem uit. Door de klap keert de ontdekkingsreiziger terug tot zijn volle verstand. Hierop besluit het gezelschap Gedeon mee te nemen en zo snel mogelijk te vertrekken.
Johan schept verwarring door opnieuw de rookverwekkende pijlen te gebruiken en ze weten het moeras te bereiken. Door het talrijke gebruik van de drank van de kannibalen komt Gedeon echter opnieuw onder invloed van het brouwsel. Om de vlucht van Jocelyn en haar gezellen een kans op slagen te geven, neemt hij een dramatisch besluit en springt in het drijfzand.
Hoewel achtervolgd door de menseneters en bedreigd door een voorhistorisch monster weten de vluchtelingen toch het schip te bereiken. Nog voor ze goed en wel kunnen afvaren, worden ze echter ingehaald door enkele grote prauwen van de kannibalen, waarbij de kapitein het slachtoffer wordt van een goedgerichte werpspeer. Jocelyn en Johan proberen de aanval af te slaan. Hun situatie is benard, maar opeens schiet de Kraken uit de diepten van de zee omhoog en schakelt de prauwen met alle opvarenden uit, zonder belangstelling te hebben voor het schip waarop Jocelyn en Johan zich bevinden.
Uitgeput door de gebeurtenissen verliest Jocelyn daarop het bewustzijn. Het schip drijft stuurloos rond maar wordt door een Venetiaans schip opgemerkt. Als Jocelyn en Johan op hun avontuur terugkijken, is haar enige troost dat ze echt tot het uiterste zijn gegaan om haar man te redden.
Over dit album hangt voortdurend een dreigende sfeer die sterk in de hand gewerkt wordt door de gebruikte kleuren. Het is geen album waar je vrolijk van wordt.
Zeker is wel dat de auteur zijn fantasie de vrije loop heeft gelaten: een eiland dat gespaard is van de Zondvloed, gevechten met en tussen voorhistorische monsters en een kaart waar niets op staat doordat er telepathisch contact bestaat tussen Gedeon en Jocelyn.
Ook een kleine déjà vu: de pijlen die rook ontwikkelen, doen sterk denken aan de pijlen die de alchemisten York en Muulsh ontwikkelden om de Brindikils uit te schakelen in “De verrader van Yarkand”. Eén van bemanningsleden van het schip doet ook denken aan Yogh, de kaperkapitein uit “De beelden van Djomaz”.
De titel is enigszins misleidend. Het album draait eigenlijk niet om de Kraken, maar het zeewezen is toch op een doorslaggevende manier aanwezig. De Kraken beslecht het gevecht tussen twee voorhistorische landmonsters, het verschijnen ervan is voor de kannibalen telkens een reden om een feestmaal in te richten en het wezen redt het leven van Jocelyn en de Rode Ridder.
De redding door de Kraken betekent wel dat Jocelyn en Johan onwaarschijnlijk veel geluk hebben op het einde, dat ook bijzonder is wegens de niet gelukkige afloop. Jocelyn en Johan slagen er wel in om Gedeon terug te vinden, maar deze komt om in het moeras. Onze held is dus ook maar een mens die niet alles in een handomdraai kan oplossen.
Hoe dan ook is de Kraken een vrij sterk en meeslepend album dat het waard is om meer dan eens gelezen te worden.