Algemene informatie
Tekeningen
Scenario
Uitgiftedatum
6/1985
Samenvatting
Na de gebeurtenissen in “De Schemerzone” vinden we Johan en zijn Thug gids Ramar Singh terug in het hooggebergte van Nepal. Johan wil koste wat het kost de verborgen stad Nirwana vinden om zijn inwoners te beschermen tegen een invasie van de duistere krachten. Al snel wordt duidelijk dat Demoniah springlevend is na het debâcle in de Schemerzone en dat ze uit is op een revanche. Eenmaal in Nirwana aangekomen wordt Johan getroffen door de laksheid van de inwoners. Kan het hen feitelijk schelen dat hun stad in gevaar is?
Complotten, spionage en een flinke portie futuristische actie… Het sluitstuk van de befaamde ninja trilogie heeft het allemaal!
Ok, de afsluiter van de ninja-trilogie bevat geen ninja’s. Waarschijnlijk moeten ze even bekomen van hun enorme verliezen in de voorgaande albums. Eens dit misverstand uit de voeten is gaan we verder met een stevig verhaal. Nirwana blijkt een verborgen kolonie te zijn van verwanten van de Atlantiërs. Waar hebben we dat voorheen of nadien nog gehoord? In de beste Erich von Däniken traditie creëert Biddeloo in Nirwana zijn versie van Atlantis. Geen Orikalchium deze keer, nee zo makkelijk heeft Karel het zichzelf niet gemaakt. Antinium is de naam van de nieuwe graal. Antinium is trouwens een bestaande legering, die gebruikt wordt in autobatterijen. Genoeg technische details. Demoniah duikt wederom op, in de rol die haar op het lijf geschreven is. We kunnen ons trouwens levendig het sollicitatiegesprek van Demoniah voorstellen:
Bahaal: “Kan je de rol van rovershoofdvrouw spelen, en zie je er niet tegenop dit tot vervelenstoe te doen. En… het allerbelangrijkste, kan je tegen je verlies?”
Demoniah: “Natuurlijk heer Hellevorst, Natuurlijk kan ik dat! En nee hoor, ik verveel me haast nooit!”
Bahaal: “You’ve got the job!”
Als bij wonder raakt Demoniah geïsoleerd en samen met Johan opgesloten in de benepen sfeer van Nirwana. Ne naïviteit van de inwoners van deze stad is schier grenzeloos. De poppen gaan echter al snel aan het dansen. Moord en doodslag doen hun intrede in het dagelijkse leven van de Nirwanezen (of hoe noem je de inwoners van Nirwana anders). Met een handlanger binnen de muren denkt Demoniah dat haar broodje gebakken is.
We waren alvast bijzonder getroffen door de vooruitgang die zowel in de hemel als in de hel hun intrede gedaan hebben. Zowel Bahaal als Galaxa hebben zichzelf een computer met webcam aangeschaft. Jaja, beiden kunnen met de inwoners van Nirwana communiceren dmv een computerachtig scherm. Hebben we de GSM ergens gemist? Karel kon natuurlijk niet weten dat wat toen fictie was, nu dagelijkse kost zou zijn. Galaxa dus, dat hebben jullie goed gelezen. De knappe fee komt snel le jour de gloire van Demoniah verknallen. Met een ludieke one-liner neemt de verslagen Demoniah afscheid van dit verhaal… Ze knalt het communicatiescherm waarop we Galaxa te zien kregen in flarden: “ Vervloekt! Maar jij hebt je laatste woorden gesproken, Galaxa!”
Met de moed der wanhoop springt Demoniah over de omheining. Neergebliksemd door het afweersysteem van Nirwana… Demoniah is dood…
Brave ziel die Johan is wil hij zijn aarstvriendin een deftige begrafenis geven. Op de plaats waar het levensloze lichaam van Demoniah lag staat nu een teken in de grond gebrand… Hoewel Johan op het eerste gezicht het logo van Carlsberg meent te herkennen, blijkt het toch om het teken van Bahaal te gaan. Nuja, dat had hij al in zijn verzameling.
Toch wacht Johan nog een leuke verrassing. Hoewel Demoniah eerder fried chicken was, treedt ze diezelfde avond in baby-doll op voor het kampvuur van Johan. Ze belooft hem een warm weerzien! Uiteraard heeft ook Johan als vanouds een stevige one-liner klaarstaan: “Ik vrees je niet Demoniah!” Nee, het zal niet!!!