Algemene informatie
Tekeningen
Scenario
Inkleuring
Uitgiftedatum
2/1993
Samenvatting
Het Kasteel van Horst,1292,het hageland. Het belooft een snikhete zomer te worden,maar in de ronde toren van het kasteel is de alchemist nog altijd als bezeten aan het werk. Plots doet er zich een ontploffing voor. Kapitein Viktor en zijn mannen zijn voor de vierde keer die week paraat en stormen alweer eens de trappen op met emmers water. Hierbij raakt de magister zelf ook kletsnat en deze begint onmiddelijk een scheldtirade op de soldeniers. De man dreigt moorden te begaan maar,plots wordt hij door een sterke hand achteruit getrokken. Het is de rode ridder die met de glimlach op het gezicht de magister kalmeert. Na een kort gesprek met de man ziet Johan een kist vol goud,en de magister legt hem uit dat hij ondertussen al aan iets nieuws werkt: De steen der wijzen,de droom van elke alchemist.
Maar,de man is overspannen en hij wil eens naar buiten... Johan stelt voor om een rit door zijn geliefde hageland te maken en kort daarop verlaten drie (ietwat) vermomde ruiters het kasteel: De alchemist,De rode ridder (weliswaar in een andere outfit: "uit schrik voor demoniah") en ook Hugo Pynnock. De rest ligt nog in bed. Na een stevige rit besluiten ze om het middagmaal te gebruiken in de herberg van Nieuwrode. Daar raken ze slaags met ridders van Hertog Jan die omgekocht werden door Demoniah,de 3 mannen zijn hopeloos in de minderheid,maar ze worden geholpen door Ridder Godfried,een ijzersterke kolos die driftig werd toen zijn bord soep door een handlanger van Demoniah op de grond werd geworpen. Hij maakt appelmoes van de vijanden van onze 3 vrienden,maar steeds meer handlangers van de duivelin stormen binnen,tot opeens: de deur vliegt open en met een vriendelijke groet ("mag ik mij voorstellen: Trudo van Wezemael !") wordt de dichtstbijzijnde vijand onschadelijk gemaakt door een vuistslag van Trudo.
Daarna volgen nog meer beleefde ridders ("Alfons de beauchamp,mag ik u mijn hand aanbieden?") en natuurlijk ook Chuck ("En ik ben Chuck... de strijdknots is mijn wapen!") en na een paar minuten wordt het weer stil in de herberg. Alle vijanden liggen K. O op de grond. Het gezelschap reist terug naar Horst (Godfried is er ook bij want hij heeft defenitief de zijde van de ridders van Horst gekozen,) maar Demoniah kan door middel van haar blaaspijp de kolos doden en vlucht daarna weg. Vastbesloten om Godfried terug levend te maken,beveelt de magister om het lichaam van de ridder mee te nemen en te bewaren in de ijskelder van Horst. Ook wordt de Kapelaan van Leuven (William) naar Horst geroepen om als assistent de magister bij te staan,en Hertog Jan is ook in aantocht als plots een onweer losbarst... de bliksem slaat in naast de Hertog en William de kapelaan... wanneer de rook is opgetrokken zien ze plots een dreigende gestalte: het blijkt een geharnaste doodskop te zijn die de hertog met een schrikwekkende strijdbijl aanvalt... de hertog is echter voor geen kleintje vervaard,maar wordt uit het zadel geworpen... de geharnaste vijand heft de bijl om de hertog de genadeslag te geven als plots het doffe gedreun van naderende hoefslagen weerklinkt... het is alsof een vurige schicht het regengordijn doorklieft en het volgende ogenblik valt de geharnaste gruwel onthoofd neer... het is Johan,de rode ridder,die de hertog tegemoet kwam rijden en zo zijn leven redde.
Terug in Horst zoekt de hertog eerst zijn gevangen ridders op... het blijkt dat ze op hun borst het teken van Bahaal hebben staan... deze ridders hadden hun ziel aan de prins der duisternis verkocht... de gevangen worden op aandringen van Kapelaan William uitgeleverd aan de kapittelraad van Leuven. Ondertussen is de magister bezig met het tot leven wekken van Godfried(Dit gaat door middel van de steen der wijzen,dat eigenlijk een stof is. Hiermee kan men mensen terug tot leven wekken. ) . Hij is zo druk bezig dat hij de opmerking van de kapelaan nauwelijks hoort... ("Wie met Leven en Dood speelt,zal branden in het hellevuur... ) Maar het loopt fout af,eenmaal terug in leven,blijkt dat Godfrieds geest nu slecht is omdat het gif van Demoniah nog in zijn lichaam zit. De ridders van Horst werken hem met veel moeite het raam uit,waardoor hij in de vijver valt en zo met Demoniah meegaat. De ridders doorzoeken het moeras op zoek naar Godfried,maar hij wordt niet gevonden.
De rode ridder heeft echter door dat Godfried met Demoniah is meegegaan en hij gaat direct opzoek naar haar schuilplaats. Wanneer Godfried en Demoniah aankomen bij haar schuilplaats,roept ze Bahaal op maar die is woest omdat Demoniah weer niet in haar opdracht geslaagd is om de steen der wijzen te bemachtigen. Bahaal vind dat Demoniah haar tijd verspilt met Godfried,en prompt schiet hij een loeiende steekvlam uit zijn hand naar de kolos. Al wat er van Godfried over is,is een hoopje as... De rode ridder was getuige van dit vreselijke schouwspel en is woest om de dood van Godfried!Hij stormt naar voren en geholpen door het Hemelse licht van Galaxa verjaagt hij Bahaal en Demoniah. Daarop doorzoekt de rode ridder de schuilplaats van de duivelin en vindt tussen wat wapens en mondvoorraad... een zwarte spiegel.
Terug in Horst legt hij alles uit en toont hij de zwarte spiegel,die zeer kostbaar blijkt te zijn. Vastbesloten om deze spiegel te onderzoeken,gaan de twee weer (koortsachtig) aan het werk. De ridders van Horst spreken af dat ze het gevaar van Demoniah zullen blijven het hoofd bieden,en de magister en de kapelaan koste wat het kost beschermen. Ook Demoniah is nu strijdlustiger dan ooit... ze is woedend omdat haar spiegel is gestolen. (Nu heeft ze 3 doelen voor ogen: Het boek Eibon,de zwarte spiegel,en... de steen der wijzen. ) Dit alles komt tot een bloedige eindstrijd in het derde en laatste deel van deze trilogie: "De zwarte spiegel" wordt nogmaals vervolgt ........
Heerlijk album met lekker veel fantasy. Demoniah,Bahaal en Galaxa(alhoewel je haar niet ziet) zijn weer op hun best! Spannend,griezelig (De onthoofde geharnaste met de bijl) Een van de beste Horst-verhalen ...