Deze Viking bleef na een mislukte invasiepoging in de Engelse contreien achter en sloot zich als soldaat aan in het leger van Koning Arthur. Na diens dood zwierf hij met zijn twee legervrienden, Sligurt en Baldon, als vagebond door het land. Al stelend rondtrekkend botste het drietal op Johan en Lancelot die Parcifal naar het slot van heer Kendall brachten.
Aanvankelijk stortte Albar zich met zijn zweep op Lancelot, omdat die zijn goede vriend Baldon bedreigde. De twist werd echter snel uitgepraat. Johan vertelde hen dat er op hen jacht werd gemaakt en vroeg of de drie heren niet bij hen in dienst wilden komen. Beleefd wees het drietal het aanbod echter af. Even later zag Albar hoe Parcifal bijna aan het zwaard van een landloper ten onder ging en opnieuw haalde hij zijn kunstje met de zweep uit. Nu de omvang van het gebeuren duidelijk werd, stortten ze zich volledig op hun taak om Parcifal te beschermen tegen de roofzuchtige ridder Wardon.
Terwijl de zwaargewonde Parcifal door Lancelot werd weggevoerd, zou hij samen met Johan, Sligurd, Baldor en de dorpelingen van een plaatselijk gehucht Waldor ophouden. Met man en macht werd het dorp verdedigd. Uiteindelijk slaagde Baldor erin om met een compagnie ruiters door de gelederen te breken en stormde met gevelde speer op Johan af!
De Viking merkte het gevaar echter op en trok de speer met zijn zweep uit Wardons handen. Woedend haalde Wardon zijn slagzwaard boven en haalde uit naar Albar. De moordende slag van het zwaard werd de Noorman fataal…