Eerst was hij houthakker, daarna werd hij tegen zijn zin slaaf in de steengroeven. Door al deze zware arbeid ontwikkelde deze kolos uiteindelijk de spiermassa om zich, gewapend met een bijl te bevrijden en sloot zich aan bij de soldaten van Koning Arthur. Na diens dood zwierf hij al stelend met zijn maatjes Sligurd en Albar het land rond. Zo duikt hij dan ook in de Rode Ridderreeks op.
Johan, Lancelot en Parcifal waren onderweg naar de burcht van Heer Kendall. Bij de gedachte dat ze achtervolgd werden, lieten ze hun paarden even alleen om op hun manier met hun achtervolger kennis te maken. Meer dan die paar minuten hadden Baldon en zijn vrienden niet nodig om een troonsopvolger en twee ridders hun paarden afhandig te maken. Helaas koos Baldon er het best afgerichte paard uit, want op één fluitsignaal van Johan keerde de viervoeter terug en wierp de kolossale paardendief voor Johans voeten uit het zadel.
Met de blote vuist kreeg hij van Johan een lesje, kon er nadien hartelijk om lachen en overhaalde zijn twee gezellen om braafjes de paarden terug te geven en alles mooi te vergeten. Tevreden trokken de mannen verder…
Even later zagen ze hoe Parcifal in gevaar verkeerde. Met bovenmenselijke kracht trok de oude houthakker een boom uit de grond en wierp hem met een ultieme inspanning naar een bende elitetroepen van Wardon, een roofzuchtig ridder die Parcifal naar het leven stond. Samen met zijn makkers was hij dan vlug gewonnen om de troonsopvolger te beschermen. Hij begon met de verdedigingswerken aan een strategisch gelegen dorpje en hakte met zijn gigantische bijl de brugpijlers aan de rivier vlak voor het dorp half door. Hierdoor kregen de aanvallers al een eerste verrassing. Ook bij de twee volgende verrassingen droeg Baldon meer dan zijn steentje bij door de soldaten eerst tot in het dorp te lokken en later die dag hun kampement met rotsblokken te vernielen.
De dag daarop nam Wardon wraak: ’s morgens vroeg al liet hij met vuurpijlen het dorp bestoken. Om de dorpelingen van het nodige bluswater te voorzien, springt Baldon vanachter de verdedigingsbarricade en rent naar de rivieroever. Ondanks de pijlenregen die hem maar van de andere oever tegemoet bleef komen, stapelde hij enorme rotsblokken op in de rivier. Met een uiterste krachtinspanning slingerde hij het laatste rotsblok op zijn plaats en leidde zo de rivier om naar het dorp.
Uitgeput door het bloedverlies zonk de heldhaftige Baldon weg in het kolkende water…
