In een poging om het uiterst zeldzame orikalchium te bemachtigen leek Gruwold voor Bahaal de ideale bondgenoot.

Gruwold de Trollenkoning bezat immers niet alleen een bovenmenselijke spierkracht; hij had ook een veroveringsdrang en om zijn macht over heel de Holle Aarde uit te breiden was hij zelfs bereid om de vrede met het elfenvolk te verbreken.

Toen tijdens de daaropvolgende gevechten de elfen over bliksempijlen bleken te beschikken, eiste hij Demoniah om haar meester op te roepen.  Dit onderhoud met de Prins der Duisternis stelde Gruwold gerust en na een snel huwelijksaanzoek aan Demoniah gaf hij het bevel voor een allesverwoestende stormloop op het elfenrijk.

Gruwold was met zijn troepen reeds diep in de grotten van het elfenrijk doorgedrongen toen hij plots op één vastberaden man stootte:  de Rode Ridder!

Bewust van zijn bovenmenselijke krachten nam hij Johans uitdaging tot een tweegevecht aan.  Hoewel hij in spierkracht Johans meerdere was, had hij echter geen antwoord op de snelheid en trefzekerheid van de Rode Ridder.

Sterk, maar overmoedig viel Gruwold ten prooi aan Johans zwaard.

163. De Holle Aarde