Qrandar maakte zijn opwachting als booswicht in het tweede album van de trilogie rond de wederopbouw van Camelot en de troonsbestijging van Parcival. Als zoon van Bahaal en Zwarte Magiër moet hij niet onderdoen voor zijn vader. In Excalibur (51) slaagt hij er bijna in om de toekomstige koning te vergiftigen, maar Yolande van Kendall drinkt in Parcivals plaats de gifbeker. In De Watermolen (52) gebruikt hij Johans naïeve liefde voor zijn zuster Astra om hem in de val te lokken, maar uiteindelijk wordt hij verraden door zijn zuster. Uiteindelijk verwondt hij haar dodelijk met zijn zwaard, waarna hij verslonden wordt door het waterreptiel. Later doemt hij nog eens op in De Verboden Berg (57) en richt daar ook weer allerlei onheil aan, maar wordt dan definitief gedood door de draak die hij zelf in het leven heeft geroepen. Ongetwijfeld naast zijn vader Bahaal de meest meedogenloze tegenstander van de Rode Ridder ooit, want in drie albums heeft hij heel wat op zijn kerfstok. Hij had best wat meer albums mogen meegaan, want als verpersoonlijking van het Kwaad is hij nog doortrapter dan zijn vader Bahaal of de latere Demoniah.
