Van deze soldaat van Koning Arthur is enkel geweten dat hij ooit stroopte in de bossen van een edelman. Omdat hij niet zo sterk was als anderen, moest hij leren doden op afstand en bekwaamde zich in alle wapens waar men maar mee kon schieten of werpen.
Na Arthurs dood doet hij pas zijn intrede in de stripreeks en onmiddellijk demonstreert hij zijn kunnen: op één dag tijd schoot hij Parcifal vast aan een boom, wierp hij de vluchtende landloper die diezelfde Parcifal naar het leven stond uit zijn zadel en deed hij tot ieders verbazing een dubbele mesworp.
Om te weten te komen met hoeveel manschappen de boosaardige ridder Wardon was uitgerukt zond Johan de gewezen stroper op verkenning. ’s Nachts dwaalde hij in Waldons kamp om de tegenstand te schatten en kon hij Wardons veroveringsplannen afluisteren. De waakhonden verraadden hem echter en hij moest in allerijl op de vlucht slaan.
Achterna gezeten door vier soldaten, hield hij opeens halt. Dankbaar van het maanlicht gebruikmakend schoot hij in geen tijd twee van hen neer. Toen daarop de andere twee op hem afstormden, besefte hij dat hij geen tijd meer had om opnieuw aan te leggen. Zijn dubbele mesworp bevrijde hem echter uit zijn hachelijke positie en ook de overige twee soldaten vielen ter aarde neer.
Tijdens de beslissende slag om het dorp koos Sligurd de meest strategische positie: de kerktoren. Vanuit de hoogte schoot hij pijl na pijl en elke pijl trof doel. Met zijn laatste pijl trakteerde hij de snoodaard die hem opmerkte en nog vlug zijn makkers waarschuwde voor de sluipschutter.
Enkele soldaten renden te trappen van de kerktoren op en Sligurd wachtte hen, bewust van zijn einde, op. Met slechts twee werpmessen kon hij een overmacht van zeven tegen één nooit aan, maar desondanks verkocht hij zijn vel duur. Even later werd zijn levenloze lichaam uit de kerktoren naar buiten gegooid.