Nubische lijfwacht van Suleiman. Deze ijzersterke reus is zijn meester blindelings trouw. Hij en zijn kompaan Laboeka storten zich op Johan, wanneer hun meester de dood gevonden heeft. De Maraboet rekent echter met hen af.
Baldein de kale is een in ongenade gevallen edelman die een huurlingenleger rondom zich verzameld heeft, en nu streek na streek wil veroveren. Op zijn weg komt hij Garthon en zijn ridders tegen. Na een eerste nederlaag neemt Baldein gijzelaars en hoopt zo de aftocht van Garthon af te dwingen. Garthon speelt blufpoker en gaat niet op die eis in. Terug in het kamp vertelt Cornec de stroper hem hoe de vork werkelijk in de steel zit. Het plan van Garthon en Johan valt in het water. Ondanks Tarkin’s voorspelling van een nederlaag drijft Baldein zijn wil door. Wanneer Johan weet te ontsnappen daagt hij Garthon uit tot een duel. De zwaargewonde Garthon moet al snel het strijdtoneel verlaten nadat hij Berrold uit het zadel lichtte. Baldein is nu zeker van de overwinning en gaat meteen Garthon te lijf, wanneer deze terug is na verzorging. Johan nam echter de plaats in van Baldein en straft deze genadeloos af! Baldein sterft onder Johans rechtvaardige zwaard!
Eerst was hij houthakker, daarna werd hij tegen zijn zin slaaf in de steengroeven. Door al deze zware arbeid ontwikkelde deze kolos uiteindelijk de spiermassa om zich, gewapend met een bijl te bevrijden en sloot zich aan bij de soldaten van Koning Arthur. Na diens dood zwierf hij al stelend met zijn maatjes Sligurd en Albar het land rond. Zo duikt hij dan ook in de Rode Ridderreeks op.
Johan, Lancelot en Parcifal waren onderweg naar de burcht van Heer Kendall. Bij de gedachte dat ze achtervolgd werden, lieten ze hun paarden even alleen om op hun manier met hun achtervolger kennis te maken. Meer dan die paar minuten hadden Baldon en zijn vrienden niet nodig om een troonsopvolger en twee ridders hun paarden afhandig te maken. Helaas koos Baldon er het best afgerichte paard uit, want op één fluitsignaal van Johan keerde de viervoeter terug en wierp de kolossale paardendief voor Johans voeten uit het zadel.
Met de blote vuist kreeg hij van Johan een lesje, kon er nadien hartelijk om lachen en overhaalde zijn twee gezellen om braafjes de paarden terug te geven en alles mooi te vergeten. Tevreden trokken de mannen verder…
Even later zagen ze hoe Parcifal in gevaar verkeerde. Met bovenmenselijke kracht trok de oude houthakker een boom uit de grond en wierp hem met een ultieme inspanning naar een bende elitetroepen van Wardon, een roofzuchtig ridder die Parcifal naar het leven stond. Samen met zijn makkers was hij dan vlug gewonnen om de troonsopvolger te beschermen. Hij begon met de verdedigingswerken aan een strategisch gelegen dorpje en hakte met zijn gigantische bijl de brugpijlers aan de rivier vlak voor het dorp half door. Hierdoor kregen de aanvallers al een eerste verrassing. Ook bij de twee volgende verrassingen droeg Baldon meer dan zijn steentje bij door de soldaten eerst tot in het dorp te lokken en later die dag hun kampement met rotsblokken te vernielen.
De dag daarop nam Wardon wraak: ’s morgens vroeg al liet hij met vuurpijlen het dorp bestoken. Om de dorpelingen van het nodige bluswater te voorzien, springt Baldon vanachter de verdedigingsbarricade en rent naar de rivieroever. Ondanks de pijlenregen die hem maar van de andere oever tegemoet bleef komen, stapelde hij enorme rotsblokken op in de rivier. Met een uiterste krachtinspanning slingerde hij het laatste rotsblok op zijn plaats en leidde zo de rivier om naar het dorp.
Uitgeput door het bloedverlies zonk de heldhaftige Baldon weg in het kolkende water…
Baldur terroriseert de omgeving van de Reigershoeve, en is van plan ook deze te belegeren. Hij tracht Veerle te ontvoeren om de Reigershoeve zonder strijd in te nemen. Erwin en Erik slagen erin dit te voorkomen, Erwin wordt zwaar gewond. De Reigershoeve weerstaat het beleg doch Erik en Kurt bekopen dit met hun leven. Uiteindelijk komt Baldur tegenover Johan de Rode Ridder te staan en na een tweekamp verliest hij het leven.
Merlijn’s uil. Het is een zeer intelligent dier dat menig opdracht voor de tovenaar met glans vervulde. Hij wordt echter gedood door een pijl van een Pict en verraad daarbij ook nog eens de schuilplaats van zijn meester.
Een noeste krijger, die zich voor de kar van vrouwe Rosanna laat spannen. Hij krijgt het al gauw aan de stok met Johan, maar dat laatste bekomt hem niet goed. Hij leidt de jacht op de Schim, echter zonder succes. Uiteindelijk weet hij Johan gevangen te nemen. Zijn opeenvolgende falen dwingt Rosana ertoe een andere hoofdman voor haar soldeniers te kiezen, zeer tegen de zin van Baldwin, die de vrouw wil doden. Zijn plaatsvervanger, Rufus, vervult meteen zijn nieuwe taak, en doodt zijn rivaal, Baldwin.
Hij handhaaft de orde met ijzeren hand. Wanneer Johan een gesprek met hem heeft naar aanleiding van de gebeurtenissen met de gevangene en de soldeniers, vraagt hij Johan om bij hem in dienst te treden. Zijn vrouw Zaïdah is daar echter ronduit op tegen. Zij heeft een enorme macht over haar man, ze gebruikt ook zijn zegel om zelf de orders uit te delen. De Baljuw wil zelf dat de wreedheden ophouden maar is niet bij machte zich te verzetten tegen de wil van Zaïdah. Hij sterft tijdens de instorting van de kerkergewelven, veroorzaakt door Zaïdah.
Baloch is een dienaar van Verdal de tovenaar. Deze houdt hem in zijn macht dankzij toverij. Enkel de tonen van Elsjes schalmei hebben een kalmerende werking op de reus. Baloch zorgt ervoor dat niemand tot bij de schuilplaats van de tovenaar geraakt. Voor Verdal hem in zijn greep kreeg hielp hij de boeren. Baloch vergezelt Verdal tijdens hun bezoek aan Reyhorst bij het verlovingsfeest van Veerle. Hij dekt ook de aftocht. Wanneer achtervolgenden slaags met hem raken houdt hij ze staande. Tijdens de wanhoopspoging van graaf Reyhorst kent hij een ogenblik van zwakte ( de tovernaar verliest zijn greep op de reus even ). Johan en Erwin geraken toch voorbij de reus.
Zoon van Wilhelm, broer van Hannelore en Heinz; vermomd als duivel is hij samen met zijn broer en zijn vader verantwoordelijk voor talrijke roofovervallen en de ontvoering van Rosemarie, de dochter van de burchtheer.
Met zijn zus, Etain, beheert Balor het Slot van Taran. Samen hebben ze echter een systeem opgezet waarbij ze tijdens stormweer schepen op de klippen lokken. Wanneer de storm voorbij is, dienen een onderdrukt dwergenvolk de aangespoelde kostbaarheden op reuzenschildpadden te laden. Dezen voeren ze daarna verder naar de schuilplaats die via een geheime gang in verbinding staat met Balors kamer in het Slot van Taran.
Bardolf is een die-hard toernooiridder met het hart op de juiste plaats. Samen met Johan gaat hij naar de stad om er deel te nemen aan een toernooi. Wanneer Johan die nacht gewond raakt ontfermt hij zich over hem en brengt hem naar de stad. Jared, zijn schildknaap krijgt van hem een hardleerse opleiding. Dat neemt niet weg dat Bardolf veel genegenheid voor de jongen voelt. Na de eerste ontmoeting met Griskil volgen er nog meer. Uiteindelijk eindigt het in bloedvergieten. Wanneer Jared door de rovers ontvoerd wordt is de maat vol.
Uiteindelijk wordt de roversbende door Johan en Bardolf uitgeschakeld, tot groot jolijt van de stadhouder. Ook Marysa, de dochter van de stadhouder wordt door Johan en Bardolf gered. Bardolf heeft sterke gevoelens voor de knappe edeldame, de twee groeien dan ook naar elkaar toe. Bardolfs hoogmoedige tegenstander in het toernooi Odal blijkt een en de zelfde persoon te zijn met Griskil. Twee vliegen in een klap.
Jaren later botst Johan onverwachts op zijn oude vriend als die de eer van de Renardons op het toernooi komt verdedigen. Hoewel Johan niet voor het toernooi naar het slot Renardon kwam, bracht het lot beide vrienden toch tegen elkaar in het strijdperk waar ze een godsgericht op leven en dood tegen elkaar dienden uit te vechten.
De uitputtende slag sleepte uren aan en werd uiteindelijk onbeslist onderbroken. Johan en Bardolf konden tesamen hartelijk terugdenken aan hun memorabel duel.
Barsan, de dorpsoudste, is in zijn jongere jaren getuige geweest van de vreselijke verwoesting die door de riviergod werd aangericht, en stelt zich daarom terughoudend en diplomatiek op. Hij voert bij belangrijke gelegenheden het woord namens zijn dorpsgenoten. Naar mag worden aangenomen heeft hij, als dorpsoudste, een belangrijke stem gehad in het vonnis dat over Kerkid, de tolmeester geveld werd. Aangezien het vonnis, gelet op Kerkid's wandaden, erg mild te noemen valt, is Barsan waarschijnlijk een vredelievend mens.
Voormalige bruid van Satan en engel van de prostitutie, een der 7 hellevorsten.
De Beëindiger is een van de tegenstanders die Johan tijdens de proeven van de godin Artemis moet verslaan. Wanneer hij door de bepantserde spiermassa wordt uitgedaagd, krijgt hij de keuze uit drie wapens: een zwaard, een knots en een boog met één pijl.
Deze tamme beer werd door Boris mishandeld om toch maar te dansen op kermissen. Iudith en Johan namen het voor het arme dier op.
Later werd het beestje door twee dwergen uit de Nevellanden bevrijdt, zodat hij voor afleiding tijdens het godsgericht kon zorgen. Het intussen moegetergde dier stortte zich onmiddellijk op Boris en Wando, de plaatselijke leenheer. Johan herkende hij en liet de ridder ongemoeid.
Uiteindelijk bezorgde Iudith zich over het dier.
Bellart is de berenvechter van het gezelschap, die door zijn berenmuts de nodige indruk maakte op het primitieve volkje. Tevens vergrijpt hij zich aan de vrouwen van de bevolking en is verantwoordelijk voor de dood van Dixit’s zuster. Johan rekent met Brutus, zijn beer, af en zal hiervoor een furieuze Bellart tegenover zich vinden. Deze strijd zal een zeer slechte afloop kennen voor Bellart!
Belluna is hogepriesteres van de tempel van de maangodin. Onder deze dekmantel buit ze de omgeving uit, door offergaven voor de maangodin te eisen. Heel de omgeving zwicht voor haar, vanwege het fantastische wapen dat haar in staat stelt de maanstralen naar eigen goeddunken te gebruiken. Wanneer ze Johan gevangengenomen heeft, ziet ze in hem een potentiële rechterhand die haar kan helpen op haar veroveringstochten. De directe omgeving is namelijk volledig uitgemolken. Ze zet Johan voor het dilemma, haar zijde kiezen en vrij zijn, of de dood van Laïlah en haar broers. Johan speelt het spel mee. De maangodin komt persoonlijk tussenbeide, ze helpt Laïlah en haar broers ontsnappen. Belluna schrikt enorm, en laat Johan de nederzetting inspecteren om de gevangenen terug te brengen. Johan en Karak zorgen er ondertussen voor dat de versterkingen de tempel niet kunnen bereiken. Belluna komt dit verraad te weten en wil met Johan en Karak afrekenen. Karak sterft in een gevecht, Johan loopt in een val. Hierop wil Belluna de nederzetting met haar optische spiegels vernietigen. De maangodin sabotteerde de spiegels echter, een ontploffing slingert Belluna zwaargewond op de grond. Daarop verschijnt de maangodin. Ondanks Belluna’s smeekbede laat de maangodin de tempel instorten. Belluna is niet meer.
De test van frater Benedict, de kapelaan van Kraaiensteyn zou uitmaken of Demoniah zich in ‘De bannelingen’ werkelijk had bekeerd. Met de woorden ‘Dominus vobiscum’, de Heer zij met U, nodigde hij haar uit om voor hem te knielen en zich te laten besprenkelen met wijwater.
Zonder enige reactie doortstond Demoniah de test. Wat Johan en heer Rombaut, de burchtheer niet wisten, was dat de geestelijk zich door Demoniahs handlanger Lod had laten omkopen en zijn wijwater door regenwater had vervangen. Met voldoening nam hij de beloofde goudstukken van Lod aan.
Wat hij uiteindelijk met het geld heeft gedaan weten we niet, maar volgens eigen zeggen zou hij er veel plezier aan beleven.
Voedster in het kasteel Renardon. Wanneer ze de kans krijgt verwisselt ze haar eigen baby met die van het kasteel, om hem zo een betere toekomst te geven. Echter zit ze daarna wel met de andere baby opgescheept, die ze dan maar opvoedt als haar eigen kind. Jaren later en een pijl in de rug later verklapt ze haar geheim.
Berrold is de krachtpatser van het dievengilde. Wanneer Johan in de val loopt, krijgt hij de kans om voor zijn vrijheid tegen Berrold te vechten. Johan wint het gevecht en spaart het leven van Berrold. Dit bezorgt hem respect en een nieuwe vriend. Berrold zal later samen met Yswolde Johan uit de kerker van de Schout bevrijden.