Samen met zijn vrouw en twee kinderen leefde deze man aan een verlaten rand van het bos. Hij was boswachter voor de landheer. Wanneer Zwarte Narcis hoort over de talenten van zijn vrouw, stuurt ze haar soldaten om haar te ontvoeren. Slechts met een mes gewapend tracht hij zijn gezin te beschermen. De moedige man wordt in koele bloede voor de ogen van zijn gezin neergestoken.
Om Lancelot tijdig in Cameland te brengen, zond Sligon de hereboer een gids om de strijder van Koning Arthur door het moeras te loodsen. De man werd echter gevangen genomen door de mannen van Lodogran van Cameland en vervangen door een handlanger. Hij zou de nietsvermoedende Lancelot aan het kruis in het moeras opwachten en naar een ruïne lokken waar hij aan Lodograns mannen is overgelaten.
Veerle is de dochter van Wulf, de hereboer. Zij woont op de Reigershoeve, en zij wil een goede indruk maken op de drie schildknapen Kurt, Erik en Erwin. Ze wordt bijna gevangengenomen door Baldur de Rover, maar ontkomt dankzij ingrijpen van Erwin. Deze raakt daarbij gewond. Vanaf dat moment wijkt zij niet meer van zijn zijde.
De kroegbezoekers van het Middeleeuwse Damme mogen zich gelukkig prijzen met een met bedienster met zo’n prachtig lijf en zwoele ogen. Helaas voor haar is dat ook die Middeleeuwse kroegbezoekers niet ontgaan, want in de zeven bandjes dat ze meedoet blijkt dat ze op drie dagen twee keer heeft last gehad van handtastelijkheden. De eerste keer waren er gelukkig Johan, Chuk en Alfons om de ruige vissers wat beschaving bij te brengen. De tweede keer dreigde het voorval echter uit te monden in een bloedbad tussen diezelfde vissers en de bemanning van de “Zwarte Arend”. Gelukkig grepen zowel Hugo en Trudo, als kapitein Origas in om de vechtjassen tot bedaren te brengen.
Veerle is de aangenomen dochter van boer Coene, een haatdragende hereboer. Zij kiest resoluut voor haar geliefde Diederik, wat kwaad bloed zet bij boer Coene. Wanneer Delcampo de kapelaan haar komt informeren omtrent de toestand van haar geliefde en hun plan om hem te bevrijden krijgt ze boer Coene tegenover zich. Gelukkig komt Johan op tijd om boer Coene en zijn zoons af te straffen. Wanneer Diederik bevrijd is moet ze echter zo snel mogelijk de streek verlaten om te voorkomen dat Amelric Pynnock naar hen op zoek zou gaan. Johans genereuze gift stelt hen in staat te huwen en elders een nieuw leven te beginnen. Een aanbod dat Veerle maar al te graag aanneemt.
Dochter van graaf Reynhorst en jeugdvriendin van Johan. Zij staat op punt zich te verloven met Erwin. Haar jaloerse zus Hermine die met Verdal en Pinak samenheult zaait echter tweedracht door Johan en Erwin tegen elkaar op te zetten. Wanneer Johan valselijk beschuldigd wordt voor de vergiftiging van Erwin’s paard, komt het tot een tweekamp om eerherstel. Veerle is daar kapot van.
Zus van Robard, zij doet mee de ontdekking dat Johan Robard en Garwin afluistert.
Verdal is een tovenaar die in een spelonk in het woud woont. Zijn enige doel is controle krijgen over Reyhorst. Dankzij krachtige bezweringen houdt hij Baloch in zijn macht. Hermine komt hem om hulp vragen om haar zus en Erwin uit elkaar te houden zodat zij burchtvrouw kan worden. Verdal is bereid die te verlenen als hij zijn intrek in Reyhorst mag nemen. Hermine krijgt echter wroeging waardoor het plan niet doorgaat. Tijdens het verlovingsfeest duikt Verdal met Baloch op in de burcht. Hij eist het voorrecht de toekomst van Veerle te mogen voorspellen.
Een van de kermisgasten. Zij is een waarzegster, ze leest Johan’s hand en nadien die van Risto. Wat ze in Risto’s hand leest doet haar enorm schrikken, ze vlucht meteen weg. Later waarschuwt zij Johan voor het naderende onheil, het is dan echter al te laat, Risto is reeds gedood, en Jyrki heeft diens plaats al ingenomen.
Vida is een belangrijke persoon in de Amazonegemeenschap. Alena, de huidige koningin was Vida te snel af, door de proeven voor het koningschap af te leggen tijdens Vida’s afwezigheid. Nu voert Alena een waar schrikbewind, ze houdt er honderden mannen als slaaf om goud te delven. Een begeesterende drank helpt haar hierbij. Vida helpt op een dag de minstreel Gaetan ontsnappen, zo redde ze hem van een slavenbestaan. In ruil vraagt ze hem strijdvaardige mannen naar Xanador te lokken met zijn ballade van Xanador. Johan zal, zei het niet geheel uit vrije wil, de reis meemaken en helpen de slaven te bevrijden. Vida daagt Alena uit voor een duel. Hoewel de kamp oneerlijk verloopt, behaalt Vida toch de overwinning. Haar koninkrijk zal ze echter nooit meer regeren, Xanador verdwijnt van de aardbodem. Vida heeft echter een grote liefde in de plaats gekregen. Zij en Gaetan vormen een koppel!
Viola is de stiefdochter van Kerkid, de tolmeester. Haar karakter is duidelijk anders dan dat van haar stiefvader; Viola keurt de praktijken van haar stiefvader af, maar kan niets ondernemen. Door haar tactvolle optreden werd een vechtpartij tussen de rode ridder en enkele soldeniers in de kiem gesmoord. Uiteindelijk heeft zij aan de zijde van Gammon haar geluk gevonden...
Als Johan een onderzoek instelt naar de eigenaar van een gevonden krommes, leidt zijn onderzoek hem naar de Verboden Wijk. Bedelaars en rabauwen zwijgen echter halsstarrig. Slechts een voddenraper is bereid om in ruil voor een gevulde beurs te verklappen van wie het krommes is. Net voordat hij eigenaar zegt, wordt de man echter een pijl in de rug geschoten en valt dood neer.
De vrouw van de molenaar trok samen met de andere bijgelovige dorpelingen naar de hut van Allis, die ze als heks beschouwden. Wanneer Knut echter komt aangelopen om te melden dat er iets vreselijks is gebeurd, trekt heel groep naar Knuts wachttoren. Onderweg vinden ze de verminkte lijken van Torn en zijn 2 twee kompanen. De Molenaars vrouw kan het tafereel niet aan en valt flauw.
Wanneer zij en haar man door rabauwen wordt overvallen, komt Johan tussenbeide. Als dank voor zijn moedig optreden wordt Johan door haar als eregast uitgenodigd om de Tolnaerhoeve waar ze haar vrienden van de Reigershoeve en Kronberg over Johan zal vertellen.
De vuurgeest is deel van een legende, die in de omgeving verantwoordelijk wordt gesteld voor alle branden. Johan ontmoet de man in kapmantel bij het afgebrande huis van een alchimist. later dringt hij de Tolnaerhoeve binnen en sticht er brand. Dit herhaalt zich en ook de Reigershoeve wordt door de vuurgeest in brand gestoken. Bij deze branden komen Tolnaer en Manders om het leven.
Wanneer Johan, Guido en Gianni worden gevangen gezet en weten uit te breken, zit uiteraard slechts één wachter in slaap gedommelde wachter de cellen te bewaken. Eén goed geplaatste rechter van de Rode Ridder en de arme man zit nog wat dieper in Dromenland.
Een jonge, heethoofdige ridder van de ronde Tafel. Hij wil zich bewijzen door de queste te ondernemen tegen Kerwyn de Magiër. Lancelot vindt hem echter te jong, wat hem niet in dank wordt afgenomen. Hierop laat Koning Arthur een proef organiseren die moet uitwijzen welke twee ridders de queeste mogen ondernemen. Door bedrog van Modred verliest Walewyn. Woedend ziet Walewyn Johan en Lancelot vertrekken.
Het is een oud vrouwtje , dat zich na de dood van haar man samen met haar zoon Koenraad in het woud terugtrok. Zie hielp reeds tal van mensen met haar zalfjes en kruiden, nu is ze echter niet meer welkom in Moerdal. Ze wordt er valselijk van beschuldigt de draak van Moerdal te kunnen oproepen. Zij zou tevens de kruisen op de deuren van de boeren schilderen, die de mensen aanduiden die geofferd moeten worden aan de draak. Na zijn val in het moeras verzorgt zij Johan die gekwetst raakt aan zijn been. Wanneer Johan en Koenraad de graaf van Moerdal en zijn handlangers ontmaskeren , is zij weer welkom in Moerdal.
Deze schurk is leenheer van een Brabants dorp. Tijdens de kermis trekt hij met twee gezellen naar de kroeg. Wanneer één van hen Iudith lastig valt, krijgen ze het met hun drieën aan de stok met de Rode Ridder.
Ze ontvoeren Iudith en ontvluchten het gevecht. Johan vindt hen terug in een verlaten schuur en kan net tussenbeide komen. Alweer kiest het drietal het hazenpad.
Wanneer de volgende ochtend de Rode Ridder aan hem wordt uitgeleverd door een groep kermisartiesten, zet Wando een godsgericht in scene. Wanneer zijn vervanger echter het onderspit delft, grijpt de man met zijn soldaten in. Johans bondgenootjes, enkele dwergen uit de Nevellanden, lieten echter een beer ontsnappen om de ridder te helpen. De woedende dier stort zich direct op de leenheer.
Ward is het bazige type van de drie, hoewel hij het goed met Mitje kan vinden, heeft hij het soms moeilijk zijn afgrijzen voor Jakke te verbergen. Lees verder bij Mitje.
Midden in de nacht werd Wardon gewekt. Een landloper bracht met het oog op een rijke beloning belangrijke informatie: Merlijn zou ijveren voor een nieuwe koning!! De man had die avond het gesprek van drie mannen die er meer van wisten afgeluisterd en zou hem tot bij hen kunnen leiden. Onmiddellijk gaf Wardon de landloper een beurs goudstukken en beloofde nog een hoop meer als hij zich van de nieuwe koning kon ontdoen. Een nieuwe controlerende macht doorkruiste immers zijn veroveringsplannen.
Terwijl zijn eigen manschappen zich klaarmaakten om uit te rukken, zond hij de landloper al vooruit om het drietal, die Johan, Lancelot en Parcifal bleken te zijn, in de gaten te houden en sporen na te laten voor zijn nakomende manschappen. Intussen zond hij zelf ijlboden naar de burchtheren van Lonsdale, Windermore, Selby Hawes en Ripon; mensen met eenzelfde duister ideaal als hijzelf.
Terwijl hij aan het hoofd van de gezamenlijke riddermacht optrok, was Parcifal al zwaar gewonde geraakt en onder begeleiding van Lancelot per kar weggevoerd. De Rode Ridder had zich met drie huurlingen in een strategisch gelegen dorpje teruggetrokken om samen met de dorpelingen Wardons opmars te vertragen.
Vele malen waren Johan en de zijnen hem, ondanks zijn overmacht, te slim af. Uiteindelijk koelde hij zijn woede door reeds ’s morgens vroeg vuurpijlen op het dorp te schieten terwijl hij de rivier, die voldoende bluswater bezat, onder schot liet houden. Zonder de tussenkomst van Baldon zou het hele dorp platgebrand zijn. Baldon stapelde rotsblokken in de bedding, waardoor hij de rivier omleidde naar het dorp. In deze heldendaad liet hij helaas het leven.
Wardon liet de hindernissen in de rivier opruimen en wachtte tot het waterpeil was gezakt. Omstreeks het middaguur zond hij zijn gehele leger naar het dorp en de hele dag lang werd elke meter barricade fel bevochten. De invallende duisternis verplichtte Wardon echter om zich terug te trekken. De moordzuchtige ridder is nog niet in zijn kampement teruggekeerd of hij zat al op plannen voor de dag nadien te broeden.
’s Anderendaags gaf hij reeds bij het ochtendgloren het aanvalssein voor zijn ruiterij. Op deze verrassingsaanval waren de dorpsverdedigers niet voorzien en na een onstuimige aanval brak een afdeling ruiters door de versperringen heen. Johan bemerkte het gevaar en sprong bij om de bres te dichten en met een hevige tegenaanval sloegen de dorpelingen er in de ruiterij terug te dringen.
Op een andere plaats brak Wardon met zijn ridders echter ook door de verdedigingslinie en met gevelde speer reed hij op de Rode Ridder in. Op het laatste ogenblik kon Albar, een Viking die nog in het leger van koning Arthur gediend had, nog ingrijpen en trok hij met zijn zweep de speerpunt weg. Woedend greep Wardon zijn slagzwaard en sloeg de tussengekomen Noorman in koelen bloede neer.
Daarop liet Johan de ridder boeten voor al het onrecht en sloeg hij Wardon met één zwaardslag dood uit het zadel.