Algemene informatie
Tekeningen
Scenario
Inkleuring
Uitgiftedatum
9/1986
Samenvatting
We ontmoeten Johan, Thorwald en zijn Noormannen en Gorrax (de reptielman) terug op een schip richting Mesopotamië. Gorrax is afstammeling van een sterrenvolk en weet het geheim van de onsterfelijkheid. De sleutel hiertoe zou zich ergens in Mesopotamië moeten bevinden. Het schip wordt echter achtervolgd door drie zwarte schepen onder leiding van Demoniah, die de ontploffing van het Poolkrijger-bolwerk toch blijkt overleefd te hebben. Vlak voor de aanval op het schip, worden Gorrax en Johan in een sloep afgezet aan de kust van Mesopotamië. Niets te vroeg, want tegen de overmacht zijn Thorwald en zijn Noormannen niet opgewassen. Exit kapitein Thorwald.
Gorrax en Johan slagen erin om te ontsnappen, maar Demoniah laat seinen naar het binnenland. Krijgers wachten het tweetal op aan de oevers van de Eufraat, maar weerom weten Gorrax (die over bovennatuurlijke krachten blijkt te beschikken) en Johan het hoofd te bieden aan het gevaar. Uiteindelijk bereiken ze de stad Antiochië. Daar komt het erop aan om een goede gids te vinden die hen naar Oeroek zal brengen. Op de markt van Antiochië is er een rel met een 'stelend' meisje dat hard aangepakt wordt door een koopman. De RR komt tussenbeide maar wordt opgepakt door een groep Tempeliers, die de orde moeten bewaren in Antiochië. Zij blijken betaald te zijn door Demoniah.
In de kerkers worden Gorrax en Johan echter bevrijd door het slavenmeisje, dat Yacintha blijkt te heten. Yacintha brengt Johan naar Zongor, een Derwisj (meester van het zand). Deze bevindt zich aan de rand van de woestijn. Zongor blijkt echt een meester te zijn van de woestijn, want hij roept een storm op die het leven kost aan alle achtervolgende handlangers van Demoniah. Alleen zij overleeft het, en ze wordt daarenboven door Johan gered. Zongor wil Johan en Gorrax naar Oeroek brengen op voorwaarde dat ze Yacintha onder hun goede nemen.
Zongor neemt ze mee op een reis door tijd en ruimte, en uiteindelijk ontwaken Yacinta, Demoniah, Gorrax en Johan aan de rand van de verboden stad Oeroek. Ze dringen het koninklijk paleis binnen, want in de crypte zou zich het geheim van de onsterfelijkheid bevinden. Een pleiade aan valstrikken ontwijkend ontdekken Johan en Demoniah het geheim (Gorrax is tijdelijk uitgeschakeld door een valkuil). Tot hun grote verbazing is Zongor, alias Gilgamesj, de bewaker van de levenswortel die ontsterfelijkheid geeft. Deze wordt tevens bewaakt door een ring van magisch vuur.
Demoniah doet echter een poging om de levenswortel te bemachtigen, en hierdoor raken én Demoniah én Zongor én de levenswortel verteerd door het vuur. Johan en Gorrax zien zich genoodzaakt om het geheim telaten varen en zich uit te voeten te maken. Eenmaal buiten neemt Johan afscheid. Gorrax zal voor Yacintha blijven zorgen…
Eén woord schiet door mijn hoofd: ontembaarheid. Dit album is als het ware gewijd aan dit woord. In het begin laat Demoniah haar tanden zien, kwaad is niet te temmen, ze overleefde de big-bang in het Poolkrijger-bolwerk. Thorwald zal het geweten hebben, door een speer in de rug verdwijnt een sympathiek personage uit de RR-reeks. In antiochië krijgen we een stukje intrige doordat Demoniah een uitgebreide list heeft opgezet om Gorrax en Johan te klissen.
Uiteindelijk laat Zongor zien wat Indomitable Nature werkelijk is. Met natuurkrachten valt niet te spotten en zand laat zich ook niet temmen. Eén storm, en direct 'bye, bye leger van Demoniah'. Maar ook Demoniah toont wat 'ontembaarheid' betekent. Eventjes zien we een soort pseudoromancemoment: de Rode Ridder redt Demoniah in de zandstorm. Wordt het misschien nog iets tussen die twee? Misschien verdient dit album wel een beter einde, want vanaf de ontdekking dat Zongor eigenlijk Gilgamesj is, gaat het bijzonder snel. Misschien had dit nog wel beter of anders mogen worden uitgewerkt. Maar oh, wat zijn we weer kritisch! Dit album is zeker niet slecht, verre van zelfs …