Algemene informatie
Tekeningen
Scenario
Inkleuring
Uitgiftedatum
9/1996
Samenvatting
Kludde, de legendarische waterdemon teistert de streek rond Temse, medio 13e eeuw. Mens noch dier kan er zich nog langer veilig voelen. Alsof dit nog niet voldoende is krijgt Rodrick, de burchtheer, ook nog eens af te rekenen met de Tuysschers. Dit is een bende gokverslaafde rovers onder leiding van de illustere Torhak. Johan wordt om hulp verzocht, iets waar hij nog nooit verlegen om heeft gezeten. Met de hulp van zijn trouwe schildknaap Chuck bindt Johan de strijd aan met waarheid en fictie. De strijd zal harder worden dan onze held ooit had kunnen denken…
De waterdemon is een sterk fantasy album. Niet enkel krijgen we een monster eerste categorie voorgeschoteld (type Vrykolakas), ook de oorsprong van de bijnaam der Temsenaren wordt ons uit de doeken gedaan. De Tuysschers als rovers zijn een rechtstreekse aanklacht aan het gokken, een universele verslaving van heel wat mensen. In de middeleeuwen was het dobbelen een zeer populaire sport. Torhak heeft dat slim bekeken en stoelt zijn heerschappij op een solide basis van gokverslaafden die voor brood en spelen tot veel bereid zijn.
Kludde is best angstaanjagend… doorheen de strip overheerst dan ook een duistere, benepen sfeer. Even evenaart Karel Biddeloo de sfeercreatie die hij in Vrykolakas zo subtiel ten tonele voerde.
Cliché’s vinden we overigens evenzeer terug in dit album. Zo blijkt de rentmeester een dubbelrol te spelen. Gandolf a.k.a. Torhak wacht aan de zijde van de burchtheer zijn wraak met veel geduld af. Als zoon van een ter dood veroordeelde magiër is het een fluitje van een cent om Kludde weer onder de levenden te brengen. Nu ja… Levenden?! Beetje sneu wel, dat een monster als Kludde op de vlucht slaat voor wat weerkaatst maanlicht.
We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat Johan een goede geheimagent voor MI6 zou zijn (je weet wel… The name is bond…). Verrassend hoe hij toch steeds luistervinken van achter gordijnen en gesloten deuren tevoorschijn haalt. Iemand zin om de frequentie hiervan eens te tellen doorheen de reeks? Nuja, we kunnen dat makkelijk op zijn 6e zintuig afschuiven natuurlijk.
Zijn 7e zintuig dient ontegensprekelijk voor het aantrekken van vrouwelijk schoon. Amelberga… beetje oubollige naam voor dergelijke wulpse blondine. Jong, levenslustig en bovendien ook nog eens handig met pijl en boog. Jammer dat haar karakter niet dieper uitgespit werd. Chuck loopt er aanvankelijk wat verloren bij, maar weet zich op de valreep te herpakken en toch zijn broodnodige bijdrage te leveren.
Jaja, de Waterdemon is best de moeite waard, getuige ook de prachtige luxe uitvoering die rond dit verhaal uitgebracht werd. Johan op Vlaamse bodem… het blijft iets apart!