- Details
- Geschreven door RR.be
Algemene informatie
Tekeningen
Scenario
Inkleuring
Uitgiftedatum
11/1993
Samenvatting
Deken Jacqui, een meester-kleermaker uit Leuven is op bezoek in Horst om Hugo Pynnock te voorzien van een nieuwe outfit, die past bij zijn hoge functie van Meier van Leuven (=belastingsontvanger). Na een ludieke modeshow, heeft Hugo eindelijk het geschikt kostuum gevonden, zodat hij met een sterke escorte naar Leuven kan vertrekken om de nieuwe belasting op mout en hop te innen. Het verschijnen van de Meier op de markt van Leuven doet onmiddellijk een opstootje ontstaan, en Hugo wordt bekogeld met tomaten.
Om zijn tanende populariteit op te krikken, besluit Hugo om een bierfeest te organiseren voor de bevolking van de stad. Deze feesten zullen o.a. de verkiezing van de bierkoning (via het afleggen van 3 proeven) en een praalstoet doorheen de stad inhouden. Bovendien brouwt Magister Mordecaï een nieuw soort bier, zodanig dat de Leuvenaars al hun zorgen (waaronder de nieuwe belasting) kunnen verzwelgen in een indrukwekkende hoeveelheid bier.
Als Johan terugkeert van een bespreking met Hertog Jan, wordt hij verrast door 2 schoeljes, die hem dank zij hun kogelboog gevangen nemen. Als hij tot zijn positieven komt, is hij geketend en torent Demoniah boven hem uit. Daarna ontspint zich een discussie van een pagina of 6 waarin Demoniah Johan probeert te verleiden tot de 'dark side of the force'. Ze trekt zelfs speciaal voor hem haar meest sexy jurk aan, maar Johan is niet te vermurwen : hij blijft Galaxa trouw.
Ondertussen is Johan's paard opgedoken zonder ruiter en prompt organiseert Meier Hugo een zoektocht naar Johan en beveelt dat iedere woning in Leuven ondersteboven gehaald moet worden. Onze sluwe Meier maakt overigens van de gelegenheid gebruikt om terzelfdertijd zijn belastingen te innen, hoe zou je zelf zijn?
Johan wordt echter niet gevonden. 's Anderendaags wordt de zoektocht afgeblazen want, er staan veel dringender zaken op het programma : met name de verkiezing van de bierkoning. De verkiezing gebeurt op basis van een behendigheidsproef (met een beker bier in de hand de rivier oversteken over een dun touw), een snelheidsproef (zo snel mogelijk een beker bier leegdrinken) en een uithoudingsproef (bier zuipen tot je er bij neervalt). Na deze stichtende vertoning, wordt Diederik (een ridder die zich in Album 147 aansloot bij de 'Bende van Horst') uitgeroepen tot de Bierkoning van Leuven.
Nu deze heikele kwestie van de baan is, kan men zijn aandacht weer toespitsen op de zoektocht naar Johan. Terwijl men nog bezig is met een uitgebreide discussie over de te volgen strategie, besluit Johan dat hij lang genoeg gevangen heeft gezeten : 'na uren zwoegen' slaagt hij erin om een schakel van zijn boeien los te wrikken. Daarna is het een fluitje van een cent om zijn 2 bewakers, de grappige poëten Janus en Manus, uit te schakelen en zich weer bij zijn vrienden te voegen. In één moeite door wordt het snood plan van Demoniah om het feestbier te vergiftigen (foei, foei !) verijdeld, simpelweg door ter plaatse te verschijnen
Net als zijn voorloper 'Het Levenselixir' heeft dit verhaal werkelijk niets om het lijf. De domheid van Demoniah's handlangers en de pietluttigheid van haar 'snode' plannen, zijn werkelijk stuitend. Zo heeft ze het nu in haar hoofd gehaald om de bierfeesten in Leuven eens lekker te verstoren ... als dat geen onmenselijk plan is. Voor zo'n delicht verschijn je heden ten dage voor één of ander VN tribunaal op beschuldiging van genocide.
Net zoals 'Het Levenselixir' is dit verhaal totaal niet gediend met de tusenkomst van de Duivelse Krachten, en was een ouderwetse 'whodunnit' misschien beter op zijn plaats geweest. Zo zou bijv. één van de door de belasting geviseerde families kunnen proberen om de bierfeesten te verstoren om Hugo Pynnock stokken in de wielen te steken. Blijkbaar hebben de vrienden van Johan een grenzeloos vertrouwen in hem, want i.p.v. verder te zoeken, genieten ze eerst een dagje van de bierfeesten, met een air van : 'Geen paniek, onze Rooie zal zichzelf wel bevrijden'. Wat hij prompt ook doet (Johan houdt er immers niet van om zijn vrienden te ontgoochelen).
Opmerkelijk:
- In dit album is de gekende kolerieke, kaalhoofdige Jacqui figuur (onderwijzer uit Biddeloo's jeugd) eens geen barman, maar een kleermaker.
Een album doorspekt met 'slapstick' momenten:
- de modeshow van groteske kostuums door Hugo Pynnock
- de snoeverijen van kleermaker Jacqui
- het tomatenbombaredement op de Leuvense markt
- de evenwichtsoefening van Hugo Pynnock tijdens de verkiezing van de bierkoning
- het olijke duo Janus en Manus, dat voortdurend in rijmen spreekt, en op het eind van het verhaal in de prak geslagen wordt, terwijl Johan citeert uit hun verzameld werk.
Naast een zwakke verhaallijn, misplaatste komische noten en totaal mislukte suspens (de ontvoering van Johan, remember) vertoont dit verhaal ook een miserabele tekenstijl : de tekening (schets ?) van een wild om zich heen trappende Hugo Pynnock spreekt in dit opzicht boekdelen. Om het op z'n Westvlaams te zeggen : dit verhaal is duidelijk geschreven 'tussen de soep en de patatten'.