Algemene informatie

Tekeningen

Scenario

Inkleuring

Uitgiftedatum

8/1997

Samenvatting

Op vraag van de elfenkoningin Chimeirah komen Johan en Merlijn aan op Ijsland. Wanneer hun gids niet komt opdagen besluiten het duo zelf op zoek te gaan naar de verblijfplaats van het elfenvolkje in de uitgebreide ondergrondse grotnetwerken. Al snel vinden ze de gewonde elfengids, Takuba. Het duurt niet lang of ook de vijanden van Takuba duiken op. Het lijkt een kluifje naar Johan’s hand te gaan worden, maar dat was buiten de aanvoerder van de trollen gerekend, niemand minder dan de duivelse Demoniah. Wanneer tot overmaat van ramp Merlijn gewond raakt lijkt de situatie uitzichtloos te gaan worden. Met de hulp van de aanstormende elfen, weten Johan en zijn gezellen de trollen af te slaan en  vooralsnog de elfenstad te bereiken. De dreiging is echter nog niet afgewend. Onder de zoden van Ijsland ontbrandt een strijd tussen Licht en Duisternis. De inzet… Het illustere Orikalchiumerts.

De Holle aarde blinkt hoegenaamd niet uit qua originaliteit. Elfen, Trollen, Grotten, Demoniah en Galaxa in een catfight… alle onderdelen passeerden reeds de revue. Meer bijzonder is het feit dat sinds enkele albums het aantal pagina’s gereduceerd werd tot 30 in plaats van de gewone 32. Dit ging tevens gepaard met minder, en grotere plaatjes. Biddeloo heeft nooit problemen gehad om vaart in zijn verhalen te brengen. Omwille van voorgenoemde redenen  gaat het in dit verhaal wel heel erg snel. Niet getreurd, op het einde van dit verhaal krijgen we een mooie wordt vervolgd voorgeschoteld. Biddeloo diende zijn personages in functie van zijn verhalen uit te rusten en te laten optreden. Zo is er de staf van Merlijn, de vleermuisact van Demoniah en het grote slagzwaard van Merlijn. Allemaal trucs om aan sneltempo je vijanden in elkaar te rammen. Niet enkel de personages hebben geen tijd om de conventie van Genève te respecteren, Ook Karel zelf diende zijn tekenwerk zo functioneel mogelijk te houden. Het tempo van de uitgaven was enorm hoog en dat wreekte zich op de kwaliteit van het tekenwerk. Demoniah komt nog redelijk uit de verf… Galaxa brengt het er minder goed vanaf ! Alhoewel… De aandachtige lezer ontwaart op de laatste bladzijde de knappe tekening die gebruikt werd voor de cover van het felgegeerde verzamelobject, « Vrouwen van de Rode ridder ». Tekenend voor Biddeloo is het flirten met het zedelijk aanvaardbare in de rode ridderstrip. Galaxa gaat hier spreekwoordelijk een tepeltje te ver ! Alleen dit al maakt het album te moeite waard !

Encyclopedie

Personages

Voorwerpen