Algemene informatie

Tekeningen

Inkting

Scenario

Inkleuring

Uitgiftedatum

10/1999

Samenvatting

De Naamloze Ridder is een verhaaltje dat zich situeert in de reeks "Merlijn leest in de kronieken van Koning Arthur …". Er werd in die tijd een tornooi georganiseerd te Camelot, en natuurlijk bereiken Johan en Lancelot, 's konings beste ridders, de finale. Even wordt er een toespeling gemaakt op de "affaire" tussen Lancelot en Guinevere, als de koningin hem haar sluier geeft, aldus Lancelot kronend tot haar favoriet.

De finale wordt echter in de war geschopt door het verschijnen van een ridder in zwarte uitrusting, die een uitdagende houding aanneemt. Lancelot wil hem mores leren, maar de bliksemende ogen en de oorlogsspeer van de onbekende worden hem noodlottig. Een verwittigd man is er twee waard, en Johan weet zich tegen de lichtflitsen te beschermen door zijn schild voor zijn ogen te houden. Even later wordt de Naamloze Ridder uit het zadel gelicht door Johan's (stompe) tornooispeer.

Allerminst gehinderd door zijn zwaar harnas, springt de Naamloze weer recht en slingert zich kwiek weer in het zadel. Na nog een aantal bedreigingen aan het adres van Koning Arthur geuit te hebben, vertrekt hij spoorslags. Nu Lancelot in de ziekenboeg ligt, komt Johan de zware taak toe om de vijand op te sporen en te identificeren. Alhoewel, zo onoverkoombaar blijkt die opgave nu ook weer niet, want de kristallen bol van Merlijn onthult op eenvoudige aanvraag de schuilplaats van de booswicht(en).

Johan vertrekt spoorslags naar de door de kristallen bol aangegeven grot, en stoot daar inderdaad op de Naamloze Ridder. Na een kort gevecht - waarbij de Naamloze nogmaals het truukje van de lichtgevende ogen uittest - wordt de Rode Ridder van langs achter neergeslagen door de opdrachtgever van zijn naamloze tegenstander, die over een ganse resem occulte krachten blijkt te beschikken.

Plots voelt Johan een koud lemmet zijn boeien doorsnijden, en zonder dralen grijpt hij zijn zwaard. De magiër reageert echter terstond en laat een deel van de zoldering instorten, waardoor de Rode Ridder ingesloten wordt. Nu hij toch gevangen is, heeft Johan tijd om zijn redster te bekijken. Naar aloude gewoonte is deze dame al even adembenemend mooi als schaarsgekleed en stelt zich voor als een medewerkster van de fee Morgana.

Dan volgt er weer een "kristallen bol scene" (want ook boosaardige tovenaars beschikken over deze radar-avant-la-lettre) : de schurken van dienst worden namelijk gewaarschuwd voor een aanstormend ridderleger en pakken hun biezen. De ridders (met Merlijn op kop) vinden de grot verlaten en treffen tot hun grote tevredenheid de Rode Ridder ongedeerd terug. Na de terugkeer in Camelot voorspelt Merlijn nog eens snel hoe het verhaal zal aflopen, wat de geïnteresseerde lezer meteen het aankopen van de vervolgstrips bespaart. Gelukkig maar!

De verhaallijn van deze strip is flinterdun, en kan in feite als volgt samengevat worden : booswicht verschijnt - booswicht vlucht - Johan vindt stouteriken - stouteriken vluchten weer.

Vooral de overdosis aan kristallen bollen en andere poes pas zorgen ervoor dat dit verhaaltje werkelijk niets om het lijf heeft - naar analogie van de oogverblindende schone die Johan zoals gewoonlijk tegen het lijf loopt. Hierdoor is deze strip zo ongeveer de zwakste van de reeks, en een prachtvoorbeeld van de bloedarmoede die deze - ooit uitmuntende - reeks getroffen heeft.