Algemene informatie

Tekeningen

Scenario

Inkleuring

Uitgiftejaar

1964

De Rode Ridder en Lancelot hebben Kerwijn de Magiër verslagen en keren terug naar Camelot. Daar heeft inmiddels koningin Guinevere het leven geschonken aan een zoon: Parcifal. Sir Modred huichelt blijdschap en speelt zijn verradersrol verder.
Arthur trekt zich met vrouw en zoon terug op Corvan, zijn verblijf aan de kust. Niet lang daarna weet Merlijn Modred als verrader te ontmaskeren met een tovenaarstruc. De schurk wordt opgesloten maar ’s-nachts bevrijd door de heks Gnora. Zij belooft hem een toverdrank te zullen bereiden waardoor hij onkwetsbaar zal worden. Modred belooft geestdriftig haar te volgen. Ze worden echter afgeluisterd door een melaatse, die daarop door Modred met een steen tegen zijn hoofd wordt uitgeschakeld.
Dit slachtoffer wordt de volgende dag, nog nauwelijks in leven, toevallig gevonden door Johan en Lancelot. Vóór zijn laatste ademtocht vertelt hij de ridders wat hij gehoord heeft. Die besluiten meteen de achtervolging op Modred en Gnora in te zetten. Zij worden daarbij flink tegengewerkt door handlangers van de verrader. Hierbij worden hun paarden vergiftigd en Lancelot raakt gewond. Alleen zet onze rode held de achtervolging voort. Lancelot wordt door bevriende boeren verzorgd en naar Camelot gebracht.
Intussen zijn Gnora en Modred bij de kust aangekomen. Daar moet de schurk een witte eenhoorn doden, omdat de heks de hoorn van dit fabeldier nodig heeft om het elixer te brouwen dat onkwetsbaar maakt. Modred slaagt en Gnora blijkt inderdaad proefondervindelijk de toverdrank te kunnen maken.

Hun eerste plan is de horde wilde Picten op te zoeken, die met duizenden bivakkeren op het strand en er op uit zijn het land te plunderen. Modred moet hun nieuwe leider worden en met dit leger het rijk van Arthur ten val brengen.
Wanneer de twee echter de Picten naderen, wordt Gnora meteen door een pijl gedood en drinkt Modred snel een slok van het elixer. Hij daagt de hoofdman uit en verslaat hem natuurlijk moeiteloos. Hij toont de barbaren zijn onkwetsbaarheid en stelt hun, met hem als aanvoerder, plunderingen in het vooruitzicht. Dit aanbod wordt gretig aanvaard, uiteraard.

Intussen is Johan ook reeds gearriveerd aan de kust en getuige van dit tafereel. Hij wordt helaas gesnapt door een paar Picten en valt bij zijn vlucht met paard en al van een klip.
Modred trekt met zijn machtige leger op naar Corvan, waar Arthur, hevig ontsteld door dit verraad, het hopeloze van de toestand inziet.
Gelukkig was de Rode Ridder slechts bewusteloos door zijn val en weer bij kennis volgt hij de wilde horde. Hij overvalt één der Picten, vermomt zich met de kleding van de gevallene en dringt het kamp binnen.
Guinevere, de dappere koningin, waagt nog een poging om bloedvergieten te voorkomen en sluipt uit de burcht naar het kamp van de Picten, waar zij naar Modred wordt gebracht. Daar probeert zij hem de toverdrank te ontfutselen, maar dat mislukt. De schurk wil haar dat betaald zetten, maar op dat moment dringt Johan de tent in, slaat Modred neer en pakt diens elixer. Samen proberen de Rode Ridder en de koningin uit het kamp te vluchten.
Een aantal ridders doet een uitval om de koningin te redden en met zware verliezen lukt het uiteindelijk om met Guinevere terug te keren in Corvan. Dat is mede te danken aan de moed van Johan, die elders op het slagveld vele Picten bezighoudt. Wanneer zijn positie echt onhoudbaar wordt drinkt hij het elixer op. Onkwetsbaar en rondzwaaiend met zijn dodelijke zwaard baant de Rode Ridder zich een weg naar de totempaal van de Picten met de mammoetschedel daarop. Met zijn laatste krachten haalt hij die neer en stort dan uitgeput neer.
Op dat moment komt een sterke groep ridders aanstormen met koning Arthur én Lancelot aan het hoofd. Johans vriend, inmiddels voldoende hersteld, haalde in Camelot hulp om Corvan te ontzetten. Net op tijd wordt Johan gered en de Picten worden vernietigend verslagen. Modred wordt daarentegen niet gevonden.
Door het land zwerft nu een man, die door zijn haat het kwaad in al zijn vormen verpersoonlijkt: Modred de verrader!

Met De Wilde Horde krijgen we een waardig vervolg op Kerwijn de Magier. Het is een zelfstandig avontuur maar volgt wel de verhaallijn van zijn voorganger. Het heeft weer een degelijk, spannend scenario met een snelle opeenvolging van gebeurtenissen. De magische elementen, eenhoorn en elixer, vind ik, als tegenstander van SF in deze reeks, toch weer heel goed passen in de sfeer van het verhaal. De tekeningen en inkting zijn door het gehele album heen van goed tot hoog niveau, met veel dank aan Frank Sels.
We maken hier dus kennis met de Picten, een nomadenvolk dat het het reguliere gezag eeuwenlang knap lastig wist te maken. Om maar niet te spreken van de bevolking, die veel te lijden heeft gehad van deze jongens. De Romeinen noemden hen “Picti”. Ze waren afkomstig uit het noorden van Schotland en werden uiteindelijk in de 8e eeuw door de weer uit Ierland afkomstige “Scoti” (vandaar “Scotts” of Schotten) van de kaart geveegd.
Maar hoe dan ook, het plotselinge optreden van de Picten in dit album nr. 21 geeft een dramatische wending aan dit verhaal. Samen met de onkwetsbare verrader Modred vormen zij een serieuze bedreiging voor Arthurs prille rijk. Maar gelukkig wordt deze afgewend door heldhaftig en vernuftig optreden van onze held.

Verwijzingen

Verhaalonderdelen

Personages

Volkeren

Locaties

Voorwerpen

De Rode Ridder - Standaard Uitgeverij